Monday, February 05, 2007

Όποιος βλέπει πολύ τηλεόραση...

Στην Ελληνική λογοτεχνία συμβαίνουν συνήθως δυο πράγματα απ’ ό,τι έχω διαπιστώσει όλα τα χρόνια που την παρακολουθώ. Στην μια περίπτωση ένας συγγραφέας γνωρίζει μεγάλη και ξαφνική επιτυχία με το πρώτο του βιβλίο και μετά τα επόμενα απλώς συντηρούν τον μύθο του με σπάνιότατες εξαιρέσεις να εμφανίσουν ένα ακόμη ισάξιο βιβλίο. Και στη δεύτερη περίπτωση υπάρχουν συγγραφείς που δεν προσέχτηκαν με το πρώτο τους βιβλίο αλλά αργά ?ίσως και πιο γρήγορα- εμφάνισαν ένα δεύτερο, ένα τρίτο και ούτω καθεξής, με ολοένα και μεγαλύτερη συγγραφική επιτυχία σε κάθε καινούριο -δεν αναφέρομαι σε εμπορική επιτυχία. Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως η γρήγορη επιτυχία έχει βλαβερές συνέπειες στη γραφή ενός συγγραφέα. Θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά παραδείγματα από τα διαβάσματά μου ?και όχι μόνο ελλήνων- αλλά σήμερα θα περιοριστώ σε έναν συγγραφέα. Το 1999 διάβασα τη «Συνείδηση της αιωνιότητας». Βρήκα ότι ήταν ένα καλό βιβλίο με δυνατή σκέψη και στιβαρή γραφή. Το 2002 διάβασα το «Λάλον ύδωρ» και έκρινα εντελώς υποκειμενικά ότι ήταν υποδεέστερο του πρώτου. Δεν διάβασα κάτι άλλο του Αλέξανδρου Ασωνίτη μέχρι το τελευταίο του το «Γεια σου, τηλεόραση». Στο συγκεκριμένο βιβλίο από τις εκδόσεις «Καστανιώτη», ο συγγραφέας διηγείται την ιστορία μιας φανταστικής απαγωγής 4 δημοφιλών δημοσιογράφων της τηλεόρασης, οι οποίοι φυλακίζονται σ’ ένα υπόγειο και βασανίζονται. Αυτό το σκηνικό μεταδίδεται με τη μορφή ριάλιτι από την τηλεόραση και ?υποτίθεται- ότι ξεσκεπάζεται η κακομοιριά της, η χυδαιότητά της μαζί και η μικρότητα του κόσμου που παρακολουθεί αυτά τα σώου αλλά και όλων μας. Συγχρόνως μέσα από μια διήγηση που αγγίζει τα όρια της επιστημονικής φαντασίας γίνεται η διαπίστωση ότι η βία μέσα από την τηλεόραση αναπαράγει τη βία. Κοινωνικό κατηγορώ; Κοινωνική κριτική της σύγχρονης τηλεοπτικής πραγματικότητας; Μάλλον προφανές σχόλιο θα το έλεγα με αναμενόμενη πλοκή και μονοδιάστατους χαρακτήρες. Κι όμως ο Ασωνίτης θεωρώ ότι έχει όλες τις προδιαγραφές και την προσωπική "τρέλα" για να γράψει ένα ακόμη δυνατό μυθιστόρημα. Πολύ καλή χρήση της γλώσσας και αμεσότητα στη γραφή του. Παραθέτω το κείμενο του οπισθόφυλλου.
«Ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα, μέσα από το οποίο ο συγγραφέας απογυμνώνει την τηλεόραση από τον ανθρωπιστικό της ρόλο, διαταράσσει τα λιμνάζοντα ύδατα της κοινωνικής πραγματικότητας και αφυπνίζει τον καθηλωμένο θεατή από την αιώνια νάρκη του. Μια περιήγηση σ' έναν κόσμο παρανοϊκό και νοσηρό, σε μιαν ατμόσφαιρα βίαιη και ζοφερή, όπου η μικρή οθόνη απεκδύεται τις προφάσεις της ύπαρξης της και επιβάλλεται στυγνά αλλά ρεαλιστικά ως μέσον αργού και διαρκούς βασανισμού.Τέσσερις δημοφιλείς δημοσιογράφοι-παρουσιαστές της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα απάγονται από μια τρομοκρατική οργάνωση. Φυλακίζονται σ' ένα υπόγειο, διαμορφωμένο σαν τηλεοπτικό στούντιο. Δένονται πλάτη πλάτη σ' έναν χώρο γεμάτο μόνιτορ και βίντεο γουόλ. Η ομηρία τους μετατρέπεται σε ριάλιτι σόου. Σπάει κάθε ρεκόρ τηλεθέασης. Οι σκηνές βίας αναμεταδίδονται σ' όλο τον κόσμο. Ο πλανήτης σταδιακά κατακλύζεται από ένα κύμα βίας. Η απαγωγή εντέλει γίνεται παράδειγμα για μίμηση.»

4 Comments:

Blogger Θεοδόσης Βολκώφ said...

"Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως η γρήγορη επιτυχία έχει βλαβερές συνέπειες στη γραφή ενός συγγραφέα".


Κι εμείς αναρωτιόμαστε μαζί σου...

Καλησπέρες


Βολκώφ

8:14 pm  
Blogger bibliofagos said...

@volkof
Το έγραψα αυτό γιατί το έχω διαπιστώσει πολλές φορές στα καθ' ημάς. Με μαθηματική ακρίβεια φαίνεται ότι η γρήγορη επιτυχία έχει αρνητικά αποτελέσματα και δεν επιτρέπει στους καλλιτέχνες να τροχίσουν περισσότερο τις τις δυνατότητές τους που σίγουρα υπάρχουν.

9:14 pm  
Blogger Θεοδόσης Βολκώφ said...

Φίλε Βιβλιοφάγε,

μου έρχεται συχνά στο μυαλό η ρήση του Σίλλερ...
"Ο καλλιτέχνης είναι βέβαια γέννημα της εποχής του, αλίμονο όμως αν είναι μαθητής της ή και το χαϊδεμένο της παιδί"...


Την καλησπέρα μου...


Βολκώφ

5:01 pm  
Blogger bibliofagos said...

@volkof
Αγαπητέ μου πόσο αληθινός βγαίνει ο μεγάλος Σίλλερ. Και πόσο όμως παραγνωρισμένη υπήρξαν πολλοί στην εποχή τους από τους πρωτοπόρους. Δύσκολη η ζωή για τους εμπνευσμένους καλλιτέχνες.

6:26 pm  

Post a Comment

<< Home

Free Web Site Counter
Site Counter